Daf-Verheul TB 160

Daf Den Verheul
TB 160

Het verhaal:

In 1967 werd voor de stadsdiensten bij de TET een serie DAF-bussen aangeschaft met een opbouw van Verheul met een voorin geplaatste motor en een handgeschakelde versnellingsbak. Daarbij was ook de 38. Deze bussen werden in 1980 vervangen door nieuwe bussen van Volvo. TET bus 38 werd in 1982 opgenomen in de collectie van de Stichting Museum Streek- en Stadsautobussen Amsterdam.

Toen we in 2011 een telefoontje kregen waarin men aangaf dat de bus weg moest, omdat de curator van de gemeente Amsterdam samen met de deurwaarder de boel buiten wilde zetten was het antwoord uiteraard ja op de vraag of wij de bus wilden hebben. In Amsterdam werd de bus door een onderaannemer van de firma Wielsma van de loods naar hun terrein gebracht. Van daaruit werd in de daaropvolgende week de bus per dieplader terug naar de oude stek Enschede gebracht.

Hier werd bus 38 voor een eerste inspectie op een put in de werkplaats van de TD van Connexxion gezet. Van het interieur was niets te zien, omdat de bus van voor tot achter van de vloer tot plafond vol gestapeld was met onderdelen en kussens en stoelen van allerhande andere bussen. Na vele uren hard werken was de bus dan ook leeg en konden we een blik werpen op het interieur.

Weleens een bus gezien met een luidspreker bij de instap deur? Bus 38 heeft er één. Hiermee kon door een gesloten deur worden aangegeven dat er niet kon en mocht worden ingestapt, omdat bijvoorbeeld er einde dienst de bus naar binnen ging.

Hier is de bus van buiten gereed.

De 38 in Amsterdam (foto Jelmer)

Zo kwam de 38 bij ons uit Amsterdam

Zo kwam de 38 bij ons uit Amsterdam

Bus had een bijzonder pak aan.

Zo heeft de bus 2 jaar gestaan.

De vrijwilligers uit de begintijd

De vrijwilligers uit de begintijd

De bus weer terug in oude stijl.

De bus weer terug in oude stijl.

Het geeft een goed gevoel een bus terug te zien waar je bijna 30 jaar geleden nog dienst meedeed. Hoe anders waren de bussen toen zonder al die elektronica, zonder stuurbekrachtiging, met ongemakkelijke stoelen. Wat te denken van een nauwelijks werkende verwarming in een koude winter, klimmen over de motor om achter het stuur te kunnen plaatsnemen. Een ruitenwisser die het bij hevige regenval niet aankon. Ja, er is veel veranderd, maar dat geluid van die tevreden brommende motor, het gevoel van dat bakelieten stuur in je handen en die ouderwetse schakelbak reduceren de huidige bussen tot eenvoudige vervoersmiddelen waarvan er dertien in een dozijn zitten.

Wat is er tot nu allemaal aan onderhoud gebeurd?

Inmiddels is het grootste deel van het plaatwerk er af geweest, zijn er nieuwe kokers onder de bus gelast en het plaatwerk terug geplaatst. Nieuwe bladveren zijn gemonteerd waarna de achteras terug op zijn plek is gezet. Ook de vooras is weer onder de bus geplaatst en hebben de wielen een grote schoonmaak gehad. De bus is net als in de jaren 60 weer met een kwast en roller voorzien van het oude vertrouwde Twents rood met het enige echte TET-paard aan beide zijkanten. Het Interieur is natuurlijk ook weer teruggeplaatst. Op naar een nieuwe toekomst voor deze bus uit een ver verleden.